kampania ~ ADDIO ~ to czwarta część projektu Natalii Siebuły wokół mody, fotografii i architektury, który realizuje razem z fotografem Piotrem Czyżem i stylistą Mateuszem Kołtunowiczem. Projekt jest próbą oswojenia z często nie docenianą jeszcze pragmatyczną, modernistyczną architekturą przy okazji tworzenia sesji nowych kolekcji. Realizacje w poprzednich sezonach we wnętrzach Puławskim Ośrodku Kultury ‚Dom Chemika’ czy Audytorium Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego zbudowały w okół projektantki społeczność nie tylko z branży mody ale i osoby związane z miejscami, ich wspomnienia i historie.

 

Podobnie jak poprzednim razem Natalia skupia się na inspiracjach związanych z miejscem. Wykorzystanie czterech dziewczyn, o których za chwilę symbolizują tłum podróżujących dla których powstał budynek. Przenosimy się do Kielc jest rok 1975 gdzie ma powstać dworzec PKS, inżynier Mieczysław Kubala proponuje rozwiązanie proste i niezwykle praktyczne a przy tym nowatorskie bowiem autobusy będą okrążać dworzec bezkolizyjnie by płynnie podjechać na właściwe stanowisko spośród 15 peronów a pasażer skierowany w odpowiednie wyjście nie będzie pokonywał długiej trasy. Następnie Edward Modrzejewski opracowuje formę architektoniczną wynikającą z funkcji, odpowiadającą wyspowemu schematowi komunikacyjnemu. Projektuje trzy kondygnacyjną przeszkloną rotundę z kopułą pokrytą charakterystycznymi świetlikami, wspartą na dziesięciu filarach z pierścieniem - zadaszeniem peronów. Futurystyczna, wizjonerska bryła finalnie oddana do użytku w 1984 roku szybko staje się symbolem Kielc a także przykładem, że w czasach niedoboru można było projektować ciekawie i funkcjonalnie. Otwarta forma w środku budynku posiada przepiękne detale jak ściany z tłuczonej, ćmielowskiej porcelany połyskujące w oświetleniu zestawione z różnokolorowym lastryko czy kamieniem oraz oświetlenie zamontowane w metalowych sześciokątach przypominające plastry miodu. 

 

Projektantka w przestrzeni zestawia ze sobą cztery różne osobowości : Emi Buchwald - reżyserkę, Katarzynę Worek - ilustratorkę, Małgorzatę Dąbek - studentkę wzornictwa oraz Paulinę Serwatkę, związaną z branżą restauracyjną. Wykorzystuje motyw logotypu marki z wodną plamką autorstwa Małgorzaty Jagielskiej projektując bawełnianą koszulę zestawioną z lniano-wełnianymi spodniami zaprasowanymi w kant. Plisuje u zaprzyjaźnionych rzemieślników z wieloletnią tradycją połączone ze sobą tkaniny o różnych deseniach w groszki tworząc przy tym imitację lastryka i obszerne formy dopasowane jedynie do talii. Miksuje i wykorzystuje znane z poprzednich kolekcji motywy kimonowych czy wiązanych sukienek proponując inne długości czy kolory. Kolekcja nie jest tak spójna jak poprzednie propozycje marki, Natalia świadomie zestawia wzory na podstawie przeciwieństw i pozornie nie pasujących do siebie barw co w nienachalny sposób odróżnić ma od siebie bohaterki sesji.